Er zijn twee vormen van onderhuur:
Legale onderhuur: inwoning
Hierbij verhuurt de hoofdhuurder een gedeelte (een kamer) van de woning. Deze vorm van onderhuur is toegestaan. De inwoner heeft geen huisvestingsvergunning nodig, de hoofdhuurder natuurlijk wel. Belangrijk is wel dat de hoofdhuurder ook zelf de woning bewoont.
Illegale onderhuur: clandestiene bewoning
Hierbij verhuurt de hoofdhuurder de hele woning aan een ander. De hoofdhuurder woont zelf niet meer in de woning. De clandestiene bewoner heeft geen huisvestingsvergunning.
Uitzondering: in geval van huisbewaring is het tijdelijk toegestaan dat de hoofdbewoner de woning verhuurt. Hierover later meer!
Clandestiene bewoning?
Een illegale onderhuurder bouwt geen woonrecht op. Onrechtmatige bewoning kan er toe leiden dat de huurovereenkomst wordt ontbonden.
Een eigenaar is verplicht stappen te ondernemen als de woning wordt bewoond door iemand die niet beschikt over een huisvestingsvergunning. Hij meldt de clandestiene bewoning bij de Dienst Wonen, Zorg en Samenleven. Hierbij geeft de eigenaar aan welke stappen hij neemt tegen de huurder en de clandestiene bewoner(s), bijvoorbeeld het starten van een ontruimingsprocedure.
Officiële verhuurder?
Hoe komt een huurder erachter of hij/zij te maken heeft met de officiële verhuurder? Dat kan op twee manieren:
- navraag doen bij de buren;
- informatie opvragen bij het kadaster, dat tegen betaling informatie verstrekt over de eigenaar (www.kadaster.nl).
Bron: Dienst Wonen, Zorg en Samenleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten